Leningrad Unbreakable

Irina was pas drie jaar oud toen haar moeder, een medewerker van de Kirov-fabriek, besloot haar uit Leningrad te evacueren. Haar moeder werkte wekenlang onvermoeibaar in de tankproductiefabriek zonder een vrije dag en had niemand om voor haar kind te zorgen. De trein waarin Irina pendelde, kwam echter onder nazi-beschietingen te staan. Ze lag een dag onder het puin voordat ze werd gered. Zo bleef het meisje bij haar moeder en bracht de meest angstaanjagende maanden door in een door de nazi’s belegerde stad. Dit is slechts één verhaal onder duizenden heldhaftige Leningrad-burgers. Ondanks honger en voortdurende beschietingen slaagden ze erin om gedurende de jaren van de blokkade 144 ton bloed te doneren om gewonde soldaten aan de frontlinie te helpen, en stopten ze nooit met de productie van wapens, die de soldaten van het Sovjetleger hard nodig hadden tegen de nazi's.